بررسی رابطه بین یادگیری سازمانی با توانمندسازی کارکنان استانداری تهران

یادگیری سازمانی فرآیندی پویاست که سازمان را قادر به سازگاری سریع با تغییرات می سازد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطه یادگیری سازمانی و توانمندسازی از دیدگاه کارکنان استانداری تهران می باشد. تحقیق حاضر، به لحاظ روش جزء تحقیقات توصیفی – پیمایشی، و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات جزء تحقیقات همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان استانداری تهران می باشند که تعداد آنها 597 نفر می باشد. و نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 234 نفر بوده که با استفاده از روش تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار اندازه گیری در پژوهش حاضر پرسشنامه استاندارد متشکل از 46 سوال است که به منظور پایایی آن تعداد 30 پرسشنامه بین نمونه آماری توزیع شد و سپس پایایی آن از روش محاسبه ضریب آلفای کرونباخ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها در خصوص وجود رابطه بین یادگیری سازمانی با توانمندسازی حاکی از این بود که رابطه معناداری بین کلیه مولفه های یادگیری سازمانی با توانمندسازی کارکنان وجود دارد. همچنین با در نظر گرفتن نتایج حاصل از مدل رگرسیون، مولفه توسعه شایستگی های کارکنان در بین دیگر متغیرهای مستقل بیشترین تأثیر و رهبری مشارکتی کمترین تأثیر را در توانمندسازی دارد.